In toenemende mate benadrukken instellingen van Hoger onderwijs dat ze societal impact willen genereren, de Erasmus Universiteit wil ‘positive societal impact’ realiseren. Een dergelijke strategische ambitie gaat gepaard met het transformeren van onderwijs en onderzoek. Als kennisinstelling midden in de samenleving staan, betekent het onderwijs onderzoekend herinrichten vanuit afhankelijkheden, spanningen en inter-esses.

Sinds 2015 hebben we in het Rotterdam Arts and Sciences Lab onderwijs ontwikkeld dat past in dit verhaal. We hebben daarbij ervaren hoe belangrijk diversiteit in kennisvormen is. Kunstenaars denken, doen, zien, voelen en horen anders dan wetenschappers, die overigens ook niet allemaal over één kam te scheren zijn. De afhankelijkheden, spanningen en interesses die daarmee gepaard gaan helpen bij het op de kaart zetten en het (her)positioneren van zorgen voor het onderwijs.

Deze zorgbenadering wijkt af van de benadering van probleemoplossing. Het innemen van een geïnteresseerde positie zal het probleem niet oplossen. Nee, ik pleit voor een langetermijninter-esse die aanzet tot handelen te midden van afhankelijkheden en spanningen, wetende dat die voortdurend aandacht vragen en niet zullen verdwijnen.